Περάτωσε το M. Phil. [1][*] με έρευνα στο σύντομο χρόνο των 12 μηνών (1981), υπό την εποπτεία  του  Professor D. J. Evans, μια συνεργασία που κατέληξε στις δημοσιευμένες εργασίες [2], [4] και [6]. Το 1981, έλαβε μέρος στις εξετάσεις και πέτυχε να λάβει τη μοναδική προσφερόμενη υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών της Ελλάδος και συνέχισε τις σπουδές του  για διδακτορικό (Ph.D.) στη θεωρία προσεγγίσεων-μη γραμμική βελτιστοποίηση στο University of Cambridge, ως μέλος του Pembroke College, υπό την καθοδήγηση του διακεκριμένου ακαδημαϊκού Professor M. J. D. Powell, F.R.S. Το 1983 έλαβε το J. T. Knight Price (δικαιούνται να υποβάλουν γι’ αυτό βραβείο μεταπτυχιακοί φοιτητές που έχουν συμπληρώσει 12-15 μήνες έρευνας) για τη μονογραφία [3]. Από προσωπική επιλογή παρακολούθησε μαθήματα των απαιτητικών προγραμμάτων σπουδών Tripos II και Tripos III που δίνονται στο DAMTP. Ως βοηθός διδασκαλίας ανέλαβε φροντιστήρια σε φοιτητές του  Cambridge U. σε ορισμένα μαθήματα των Tripos II και III.  Η διδακτορική του διατριβή [5], μέσω της ανάπτυξης νέας θεωρίας υποστηριζόμενης από καινοτομικά και ισχυρά επιχειρήματα, μελέτησε μια νέα προσέγγιση στην εξομάλυνση δεδομένων καταλήγοντας σε ορισμένες λίαν αποτελεσματικές μεθόδους και προσδιορίζοντας σπουδαία ερωτήματα για περαιτέρω έρευνα.

 

 

Στο διάστημα 4/1985-8/1987 υπηρέτησε ως έφεδρος αξιωματικός στον Ελληνικό στρατό. Στο διάστημα 1987-1992 εργάστηκε ως ελεύθερος επαγγελματίας και διευθύνων σύμβουλος εταιρειών πληροφορικής. Ως ήδη αναφέρθηκε, εργάστηκε και ως επισκέπτης καθηγητής σε ΑΕΙ. Το 1992 εκλέχθηκε επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

 

 

Έκτοτε, εργάζεται πολύ ενεργά για την περαιτέρω βελτίωση του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών και συνεισφέρει ως εξής:  

 

(1) Διοικητικό/Τεχνικό έργο (1995-2009): ανάπτυξη και ενδυνάμωση των υποδομών των εργαστηρίων πληροφορικής· ιδρυτικό μέλος και οργάνωση του μεταπτυχιακού στην εφαρμοσμένη οικονομική και χρηματοοικονομική. Επίσης, αναδιοργάνωσε το εργαστήριο πληροφορικής, ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί στην υψηλή ζήτηση των φοιτητών της Σχολής Νομικών, Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών για εκπαίδευση στους υπολογιστές  (περίπου 15000 φοιτητές παρακολούθησαν μαθήματα πληροφορικής σε 10 χρόνια σε 50 περίπου pc). Από το 2000, όταν το προσωπικό εξέλιπε πλέον, αναδόμησε το σύστημα εκπαίδευσης στην πληροφορική διά της προσκολλήσεως στο κύριο πρόγραμμα σπουδών του τμήματος, απασχολώντας στο εργαστήριο ως εκπαιδευτές τους μεταπτυχιακούς του φοιτητές, κατόπιν εκπαιδεύσεως.  

 

(2) Ως Πρόεδρος του Τμήματος, από το 2009 έως σήμερα, έχει ενεργά στηρίξει την ανάπτυξη του εκπαιδευτικού και ερευνητικού προσωπικού, αύξησε τη συλλογή της βιβλιοθήκης, ανέλαβε την ευθύνη και προχώρησε επιτυχώς στην εσωτερική αξιολόγηση του τμήματος καλύπτοντας τις περιόδους 2003-09 και 2010-11-12-13, μηχανογράφησε τις γραμματειακές υπηρεσίες των φοιτητών, ανέπτυξε ένα νέο ιστότοπο (www.econ.uoa.gr) καθώς και αγγλικό αντίστοιχο (en.econ.uoa.gr), αύξησε τις κατευθύνσεις σπουδών του προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών, εγκατέστησε ένα νέο εργαστήριο πληροφορικής σε ολοκαίνουργες εγκαταστάσεις (Σόλωνος 57), ανέπτυξε (από το 2011) ένα υποστηρικτικό σύστημα για την ενίσχυση της έρευνας των μελών ΔΕΠ του τμήματος και ψηφιοποίησε τα πρακτικά των γενικών συνελεύσεων και των διοικητικών συμβουλίων (1982-2013). Πρόσφατα ολοκληρώθηκαν, οι νέες εγκαταστάσεις προσωπικού του τμήματος (Γρυπάρειο μέγαρο) που ικανοποιούν την εξ ιδρύσεως του τμήματος ανάγκη του προσωπικού για συστέγαση.

 

(3) Εκπαιδευτικό έργο: λόγω της μεγάλης ζήτησης στην πληροφορική εκπαίδευση, δίδασκε 9 ώρες την εβδομάδα έως το 2010, ενώ σε ορισμένα εξάμηνα (1997-2001) δίδασκε 12 ω/ε. Εισήγαγε νέα μαθήματα στην πληροφορική, ενώ έγραψε εκπαιδευτικά βιβλία που αθροίζουν σε 2000 σελίδες (βλ Πίνακα 2). Επίσης εισήγαγε νέα μαθήματα σε μεταπτυχιακό/ διδακτορικό επίπεδο (πρβλ [69], [72] και [78]). Έχει εποπτεύσει περισσότερους από 30 μεταπτυχιακούς φοιτητές στις διπλωματικές τους εργασίες (βλ Πίνακα 5) που απαιτούν 4-6 μήνες εργασίας, όπου μερικοί εξ αυτών αρίστευσαν και συνέχισαν σε άξια βρετανικά πανεπιστήμια.

 

(4) Ερευνητικό / συγγραφικό έργο: Από το 1983, αλλά κυρίως από το 1990, έχει δημοσιεύσει περισσότερες από 70 εργασίες σε μεθοδολογικά θέματα αριθμητικών προσεγγίσεων και βελτιστοποίησης (βλ Πίνακα 1). Το έργο του στις προσεγγίσεις ωφελείται από τη βελτιστοποίηση, ενώ συχνά τεκμηριώνει επιμέρους συνδέσεις μεταξύ κατευθύνσεων όπως η ℓ2 approximation, ο δυναμικός προγραμματισμός και ο τετραγωνικός προγραμματισμός ή ℓ1 approximation και optimization. Η ανάπτυξη λογισμικού (software development) είναι αναπόσπαστο μέρος του ερευνητικού του έργου τόσο για την τεκμηρίωση νέων μεθόδων όσο και για τη διάθεσή τους στο επιστημονικό κοινό μέσω συστημάτων δημοσίων βιβλιοθηκών, και συγκεκριμένα της ACM και της CPC. Έχει δημοσιεύσει πέντε πακέτα λογισμικού (βλ Πίνακα 3) και έχει γράψει περισσότερα, αδημοσίευτα εισέτι (οι κώδικες υπερβαίνουν τις 10000 γραμμές Fortran). Μερικές από τις δημοσιεύσεις του περιέχουν σημαντικές εφαρμογές στην οικονομία και κάποιες άλλες έχουν βρει ουσιαστικές εφαρμογές στην επιστήμη, την ιατρική και τη μηχανική. Έχει παρουσιάσει την έρευνά του σε περισσότερα από 100 διεθνή και εθνικά συνέδρια. Επιπροσθέτως, είναι μέλος επιστημονικών και οργανωτικών επιτροπών συνεδρίων. Μία σημαντική συνεισφορά είναι η καθοδήγηση δύο διδακτορικών διατριβών στη θεωρία προσεγγίσεων και οικονομικών εφαρμογών που ανεπτύχθησαν υπό την καθοδήγησή του (βλ Πίνακα 4), ενώ άλλες τρεις είναι υπό εξέλιξη. Η έλλειψη χρηματοδότησης της ακαδημαϊκής έρευνας στη χώρα, αυξάνει την ευγνωμοσύνη του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών για τις κατά καιρούς ερευνητικές επιχορηγήσεις που επέτρεψαν να πραγματοποιηθεί μέρος της έρευνάς του.

 

Οι δημοσιεύσεις του λαμβάνουν παραπομπές σε ποικίλα πεδία εφαρμογών και το λογισμικό του έχει μεγάλους αριθμούς πρόσκτησης. Πλέον της σπουδαιότητας των περιοδικών, πολλές δημοσιεύσεις του έχουν λάβει εξαιρετικούς χαρακτηρισμούς από τους κριτές. Επιπλέον, μερικοί  έπαινοι που δημοσιοποιήθηκαν  περιλαμβάνουν αυτή του John Rice (ιδρυτή του ACM TOMS, επιστολή 18.10.1996: ‘I found your paper on data fitting quite interesting. I have been interested in this question since 1950’s and your approach to the problem is a novel one that has the potential to be quite useful.’), του Philip Davis (πατριάρχη της approximation theory) σχετικά με τον τρόπο θεώρησης των διηρημένων διαφορών κατά το συνέδριο PowellFest 1996 Cambridge: ‘work of considerable social depth’), του Jian Lu, Laurence Livermore National Laboratory (‘I think this method – remark: [8], [20] – has a great potential in signal and image processing… I am excited about it…’).

 

[*] Οι αριθμοί σε αγκύλες αναφέρονται στο γενικό κατάλογο δημοσιεύσεων του Ι.Κ. Δημητρίου